गजल
लागेँ प्रिया मुग्लान तिर एक्लै जीवन जिउँदै गरदूधको साटो फिक्का-चिया मात्र भा’नी पिउँदै गर
पूर्णबनाई फर्किआउँला निर्लिप्त यो खल्तिलाईसङ्घर्ष का नाउहरु जङ्घारमा खियाउँदै गर
नाङ्गो आङ नन्दन सरि कुनैदिन सजाउँलाफाटेका ती चोली टाल्दै अहिलेलाई सिउँदै गर
परदेशी को अभिलाषा परितृप्त हुन्छ पक्कैझुपडीको कुना-कुना हर्षजुहार चियाउँदै गर
खडेरीले पात सुक्ला पाखाभरि आगो लाग्लाप्रतिकार मा यै आँशुले डढेलो निभाउँदै गर
लागेँ प्रिया मुग्लान तिर एक्लै जीवन जिउँदै गरदूधको साटो फिक्का-चिया मात्र भा’नी पिउँदै गर
पूर्णबनाई फर्किआउँला निर्लिप्त यो खल्तिलाईसङ्घर्ष का नाउहरु जङ्घारमा खियाउँदै गर
नाङ्गो आङ नन्दन सरि कुनैदिन सजाउँलाफाटेका ती चोली टाल्दै अहिलेलाई सिउँदै गर
परदेशी को अभिलाषा परितृप्त हुन्छ पक्कैझुपडीको कुना-कुना हर्षजुहार चियाउँदै गर
खडेरीले पात सुक्ला पाखाभरि आगो लाग्लाप्रतिकार मा यै आँशुले डढेलो निभाउँदै गर
0 comments:
Post a Comment